سرمایه اجتماعی نوع جدیدی از سرمایه در کشورهاست که درکنار سرمایه انسانی و اقتصادی، ثروت معنوی یک کشور محسوب می شود. سرمایه اجتماعی میراث معنوعی اجتماع است که افراد را به همدلی و همکاری و مشارکت اجتماعی دعوت می کند و با تشویق به برقراری تعاملات و ایجاد تشکلات اجتماعی قادر است بر بسیاری از معضلات جوامع فایق آید و رشد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست محیطی را تسریع ببخشد.
نقش سرمایه اجتماعی در جوامع به قدری پررنگ است که در واقع مهمترین رکن دست یابی به پیشرفت در همه ابعاد محسوب می شود و جامعه بدون بهره برداری از سرمایه اجتماعی به سرمایه های اقتصادی دست پیدا نمی کند به طوری که گروه ها، سازمان ها و جوامع می توانند با تکیه بر سرمایه اجتماعی به سرمایه اقتصادی دست یابند اما هیچ یک از جوامع بدون بهره گیری از سرمایه اجتماعی قادر به به انجام رساندن اقدامات مفید نخواهند بود.
نقش سرمایه اجتماعی در زندگی افراد جامعه بعنوان عنصر معنا بخش به فعالیت های انسانی شناخته می شود، عنصری که زندگی را زیباتر می کند و میزان آن در هر جامعه ای بیشتر باشد آن جامعه پیشرفته، ثروتمند و خوشبخت تر است.
برخی ابعاد سرمایه اجتماعی که ارزش اجتماعی نیز شناخته می شوند عبارتند از: اعتماد ،صداقت ،حسن تفاهم ،سلامتی نفس ،هم دردی ،دوستی ،همبستگی ،فداکاری و ... که این خصلت ها از طریق اطلاع رسانی و آموزش، تبادل اعتقادات و اطلاعات، حضور در فعالیت های نیازمند مشارکت عمومی، شبکه های مجازی، گروه های دوستی و تشکل های خودجوش وغیره در بین اعضای جامعه شکل می گیرد و تمامی تشکل های اجتماعی در آداب مذهبی، گروه های ورزشی،احزاب،گروه های دوستانه و آموزشی را درگیر می کند.
وجود سرمایه اجتماعی زیاد در جوامع پیشرفته سبب مشارکت بیشتر تشکل های اجتماعی در بنیادهای خیریه و ایجاد نهاد های خودجوش برای جمع آوری کمک برای مبارزه با فقر می شود. به طوری که کمک های جمع آوری شده توسط ان جی او ها از کمک های سالانه سازمان های دولتی در مبارزه با فقر موثرتر واقع شده است. بنا براین وجود سرمایه اجتماعی بیشتر در یک جامعه برابر است با مشارکت های مردمی بیشتر در امور خیریه و فعالیت های محرومیت زدایی و نهایتا زدوده شدن فقر و محرومیت ازآن جامعه.
آخرین دیدگاه ها