مدیران موفق تنها %5 از وقت خود را صرف مشکلات و %95 را صرف یافتن راه حل می کنند.
با خوندن کتاب لطفا جلوی موفقیت خود را نگیرید، یاد میگیرید که چطوری بدون رفتن به همایش های پرهزینه، زندگیتون رو تغییر بدید، به موفقیت برسید و از نتایجی که بدست میارید شگفت زده میشید. این کتاب بر خلاف کتابهای روانشناسی دیگه، خیلی ساده و روان نوشته شده و در پایان هر فصل تمرینات عملی داره که این تمرینات، ماندگاری مطالب رو در ذهن خواننده چندین برابر بیشتر میکنه و باعث ایجاد روحیه عملگرایی میشه.
♦ برای دانلود مجموعه اپلیکیشن های اندروید قاب موفقیت که شامل کتاب صوتی و متنی لطفا جلوی موفقیت خود را نگیرید نیز می باشد، اینجا کلیک کنید.
♦ برای سفارش کتاب لطفا جلوی موفقیت خود را نگیرید، همین الان عدد 1 به شماره 3000181819 پیامک کنید و بعد از دریافت کتاب درب منزل، هزینه رو به مامور پست پرداخت کنید. قیمت کتاب 48.000 تومان و قیمت دفتر لاکپشت 16.000 است.
♦ برای دیدن نظرات بزرگترین روانشناسان کشور درباره کتاب روی اینجا کلیک کنید.
♦ پیج اینستـاگرام قاب موفقیت با تولید مطالب بسیار مفید و جذاب، هوشمندانـه افکار و دیدگاه شما را به مرور زمان تغییر داده و ضمیر نـاخود آگـاه شمـا را به سمت موفقیت هدایت خواهد کرد.می تونید پیج اینستاگرام قاب موفقیت رو از اینجا و کانال تلگرام کتاب رو از اینجا دنبال کنید.
♦ همیشه قدم اول سخته، ما قدم اول رو کنارتیم.
با روش زندگی جدید و امروزی، از کسالت و بینشاطی و افسردگی در رنج هستیم و از آنجا که عادت داريم منشأ مشکلاتمان را به ديگران نسبت دهيم، گمان مي کنيم بايد در زندگي تغييراتي ايجاد کنيم تا شادي و نشاط و سرزندگي به سراغمان بيايد. اکثر ما شبها دیر به خواب میرویم و با این وجود سحرخیزی کار بسیار سختی است. میشل گاس، مدیرعامل استارباکس به مدت ۱۵ سال ساعت خود را برای ۴:۳۰ صبح کوک کرده است تا بتواند بدود. گرچن روبن، نویسندهی مشهور کتاب پروژهی شادی ۶ صبح بیدار میشود و یک ساعت قبل از بیدار شدن خانوادهاش مشغول به کار میشود. لورا وندرکم، متخصص در مدیریت زمان، در کتاب "موفّقترین افراد قبل از صبحانه چه میکنند" به دلایل اهمیّت صبحگاه و چگونگی استفادهی مؤثّر از آن زمان پرداخته است. چرا افراد موفّق صبح زود از خواب بیدار میشوند؟ بارها و بارها در جملات بزرگان و احادیث و روایات شنیدهایم که افراد موفّق سحرخیزند و در مکاتب و مذاهب مختلف به آن سفارش فراوان شده است. تا به حال فکر کردهاید که چرا برای نماز صبح باید قبل از طلوع خورشید برخواست؟ چرا سفارش شده بعد از نماز صبح تا طلوع خورشید در محل نماز بنشینید و ذکر خدا بگویید؟
هرکس در مكانى که نماز صبح را خوانده، بنشيند و ذكر خدا گويد تا آفتاب طلوع كند؛ پاداش او همانند كسى است كه طواف خانه خدا را بجا آورده است.
"پیامبر اکرم"
كسى كه نماز را بجا آورد و در محل نمازش تا طلوع آفتاب بنشيند اين كار، او را از آتش جـهنم باز خواهد داشت.
"امام حسن مجتبى (ع)"
شاید قصد و هدف این بوده که بعد از نماز دوباره به خواب نرویم. ولی چرا؟ در بیداری صبح هنگام چه چیزی نهفته که تقریباً همهی ادیان و مکاتب و روانشناسان بر آن تأکید دارند؟ زمانی که علت انجام کاری را بدانید؛ با اعتقاد به آن عمل میکنید و در انجام آن سست نخواهید شد. همچنین زمانی که این نتایج را به دست بیاورید و لذتی در آن ببینید قطعاً در انجام آن مصمّم و محکمتر خواهید بود. چه خوب است بیشتر بررسی کنیم!
سحرخیزی، چرا؟
1. سلامتی: بدن انسان به گونهای طراحی شده که هماهنگ با طبیعت عمل کند. در واقع باید با طلوع خورشید بیدار شویم و با غروب آن به خواب رویم. ولی اکثر ما این گونه رفتار نمیکنیم. اکثر مردم شبها دیر به خواب میروند و در طول روز میخوابند. گاهی شب آنقدر دیر میخوابند که صبح تا نزدیک ظهر خواب هستند. این رفتاری است که به سلامتی روح و جسم انسان آسیب وارد میکند. نتایج تحقیقات دانشمندان نشان میدهد که سحرخیزی باعث کاهش غلظت خون میشود و همچنین باعث ترشح هورمونهای ضدافسردگی در بدن انسان میشود. به شکلی که افراد سحرخیر کمتر در خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند. سحر، زماني است که اکسيژن خالص به سطح زمين ميرسد و اين هواي پاک و اکسيژن خالص براي سيستم بدن بسيار مفيد است.
2. افزایش زمان مفید: بدن انسان بزرگسال در شبانهروز به حداقل 7 تا 8 ساعت خواب احتیاج دارد. با فرض اینکه این میزان را رعایت کنید و شب دو ساعت زودتر بخوابید، صبح به همین میزان زودتر بیدار شوید و در واقع از میزان خواب خود نکاهید. چرا در ذهن اکثر مردم سحرخیزی با کمخوابی برابر است؟ حالا با خود بیاندیشید که آن دو ساعت در شب میتواند به چه کارهایی منتهی شود و آنها را با چه کیفیتی انجام میدهید و صبح چه کارهایی میشود انجام داد و با چه کیفیتی؟ فرقی نمیکند که شغل شما چیست و روز خود را به انجام چه کارهایی میگذرانید. در هر صورت صبح زود همیشه کارهای مفیدتری می شود انجام داد و به خاطر تمرکز و انرژی بالایی که روح و روان انسان در آن هنگام دارد کارها با دقت و کیفیت بهتری انجام میشوند و میزان اشتباه و خطا به شدّت کاهش مییابد. خیابانها خلوتتر است و جای پارک فراوان، بانکها و ادارهها خلوتتر و کارمندان باانرژیتر و با دقت بیشتری کار شما را انجام میدهند. طرح ترافیک آغاز نشده و هوا پاک و تمیز است. گویی همهی امکانات شهری در اختیار شماست. دو ساعت شب را که با دو ساعت صبح عوض کردید در واقع از زمان از دست رفته عمرتان کم کردید و به زمان مفید اضافه کردید. همین دو ساعت شما را در راه رسیدن به موفّقیت در اهدافتان بسیار یاری خواهد نمود.
3. کاهش ابتلا به بیماریهای قلبی: بیدار شدن در صبح زود، خواب طولانی را قطع میکند و ثابت شده است فردی که ساعات طولانی با حالت ثابتی میخوابد در معرض بیماریهای قلبی به ویژه بیماری تصلب شریان یا گرفتگی رگ قرار میگیرد که باعث حملات قلبی میشود. زیرا خواب آرامش مطلق است و اگر زیاد طولانی باشد باعث تهنشین شدن مواد چربی بر دیوارههای رگهای شریانی از جمله رگهای کرونر قلبی میشود.
4. افزایش شادابی و نشاط: هنگامی که انسان نسیم سحر یا باد صبا را استشمام میکند وجد و هیجانی به وی دست میدهد که با نشاط حاصل در هیچ یک از ساعات شب و روز قابل مقایسه نیست. نرمش صبحگاهی یا پیادهروی سبک در هوای پاک و تمیز صبحگاهان بسیار در زیبایی چهره و اخلاق حسنه و خوش خلقی تأثیر دارد.
5. افزایش بهرهوری و تمرکز: صبح هنگام مغز انسان تهی از هر گونه افکار زائد و منفی میباشد و با شادابی و نشاط تمرکز و بهرهوری بیشتری خواهید داشت و کارهایتان را با بازدهی بالاتری انجام خواهید داد. بهترین زمان برای تصویرسازی ذهنی و تفکر مثبت صبح هنگام میباشد.
6. افزایش اراده و اعتماد به نفس: همانطور که همهی شما میدانید خواب صبح که در ادبیات ما به "شکر خواب" معروف است بسیار شیرین است و مقاومت در برابر بیدار شدن در آن ساعت؛ تنها کار انسانهای با اراده است. یعنی انجام کاری که اکثر مردم موفّق به انجام آن نمیشوند و همین امر باعث افزایش اعتماد به نفس در شخص میشود. سحرخیزی یعنی غلبه بر این کشش برای دستیابی به دست آوردهای بزرگتر و بهتر. مقاومت در برابر این لذت میتواند باعث شود که اراده و قدرت روحی خود را در طول زمان بالا رود و با این افزایش قدرت درونی، در برابر لذت گناهان هم مقاومت کنید. افراد سحرخیز انسانهای بااستقامتتر و مقاومتری نسبت به دیگران هستند و در برابر مشکلات زندگی به زانو درنمیآیند.
7. افزایش رزق و روزی: امام باقر (ع) ميفرمايند: خداوند بندهاي را که زياد دعا کند، دوست دارد و بر شما باد دعاي سحر تا طلوع آفتاب زيرا آن زمان درهاي آسمان گشوده ميشود و رزق انسانها تقسيم ميشود و نيازهاي بزرگ و ضروري وي برآورده ميشود. همچنين امام رضا (ع) ميفرمايند: کسي که بين فجر و طلوع بخوابد از روزياش خواب مانده است و امام صادق عليه السلام فرمود: كسى كه نماز صبح را بخواند و تا طلوع آفتاب منتظر شود اين شخص براى كسب روزى موفّقتر است از كسى كه يك ماه در روى زمين براى تجارت و كسب روزى سفر كند. بنابر این با افزایش زمان فعالیت کاری در بهترین شرایط روحی میتوانید درآمد خود را افزایش دهید.
تمام آموزههای روانشناسی بر یک پایه استوار است و آن استمرار و پایستگی است. به این معنی که هر چیزی که میآموزید باید برای شما به صورت عادت دربیاید و همیشگی باشد و در واقع تبدیل به روش زندگی شما بشود. اینکه مدتی انجام بدهید و رها کنید و دوباره ادامه بدهید باعث ایجاد احساس خستگی و ناکامی در شما میشود. این جمله را بارها شنیده اید"هر کاری اولش سخته" تا حالا ماشین هل دادید؟ وقتی میخواهید ماشین را هل بدهید سختترین قسمت لحظهی شروع حرکت است، ولی رفته رفته که ماشین شروع به حرکت میکند نیاز به انرژی کمتری دارید و با کمترین فشار ماشین به حرکت خود ادامه میدهد. تغییر در روش زندگی مانند هل دادن ماشین است. در لحظهی شروع تغییر، فشار و سختی زیادی را باید تحمل کنید ولی رفته رفته روح و جسم شما با شرایط جدید سازگار شده و این تغییر تبدیل به عادتی در زندگی شما میشود و این باید خواستهی اصلی شما باشد.
شاید چند روز اول سحرخیزی حس خوبی به شما ندهد و در طول روز کسل باشید؛ ولی بعد از گذشت چند روز میبینید که شبها زودتر به خواب میروید و خواب عمیقتری دارید و بدن شما با شرایط جدید سازگار میشود. بنابر این برای به وجود آوردن این تغییر در زندگیتان کمی به خودتان زمان بدهید.
سحرخیزی، چگونه؟
1. برنامهریزی: هر شب برای فردا و به خصوص ساعات اولیه صبح برنامهریزی جذّابی داشته باشید. اگر برای ساعات اولیه خود برنامهریزی نداشته باشید دل کندن از خواب کار سختی خواهد بود و لحظهی بیداری صبح سؤالی که درگیر ذهن شماست این است: "بیدار شم چیکار کنم؟" و اگر جواب قابل قبولی نیابید به راحتی سست میشوید. همیشه از شب قبل برنامهریزی برای فردای خود داشته باشید. سعی کنید برای ساعات اولیه کارهای جذّاب و لذتبخشی را انتخاب کنید چرا که تنها امید برای کسب لذت دیگری، میتواند به شما کمک کند تا از لذت خواب سحرگاهان بگذرید. کارهایی از قبیل ورزش، تفریح، پیادهروی و... حتی برای شروع میتوانید هر کاری که در شما ایجاد لذت میکند انجام دهید کارهایی از قبیل بازی یا تماشا کردن فیلم، وبگردی و ... تا بتوانید بر این فشار غلبه کنید و بعد از چند روز که بدن شما به ساعات جدید عادت کرد، وقت خودتان را برای انجام کارهای مفیدتر و بهینهتری سپری کنید.
2. برای خودتان تعهد ایجاد کنید: کاری انجام دهید که خودتان را به این ساعت متعهد کنید، تا صبح هنگام تعهد شما به آن کار شما را از سستی دور کند. برای مثال میتوانید با دوستی یا دوستانی برای ورزش یا پیادهروی و ... قرار بگذارید تا رفتن به سر قرار، شما را در غلبه بر تنبلی یاری کند. یا به همهی اعضای خانواده بگویید که با خود وعده سحر خیزی دارید و قطعاً به آن عمل خواهید کرد. با این روش ترس از شماطت و سرزنش اعضای خانواده، شما رایاری خواهد کرد. میتوانید قرارهای مهمتان را در ساعات اولیه صبح بگذارید تا انگیزهی کافی برای بیدار شدن داشته باشید. باید راه را برای تنبلی کردن بر خود ببندید.
3. تجسم: برای خودتان یک صبح عالی تجسم کنید. سعی کنید در تخیّل خود صبح را به بهترین شکل ممکن تجسم کنید؟
سحرخیز بودن تنبیه کردن خودتان نیست. اگر دلیل خوبی نداشته باشید از تخت جدا نمیشوید.
"وندرکم"
4. زمان: برای بیدار شدن زمان دقیقی را در نظر بگیرید و خودتان را به آن ساعت متعهد کنید چرا که نداشتن برنامهی دقیق زمانی، شما را به سستی میکشاند. به یاد داشته باشید هیچ وقت ساعت خودتان را دوباره کوک نکنید چرا که این کار، شما را از عادت به برنامهی جدید زندگی عقب میاندازد. بعد از مدتی سعی کنید خودتان قبل از زنگ ساعت بیدار شوید. برای تمرین دادن بدن همیشه رأس یک ساعت خاص بیدار شوید و ساعت بیدار شدن خود را تغییر ندهید.
5. به اندازهی کافی بخوابید: سعی کنید شبها هر چه زودتر به رختخواب بروید. یکی از عواملی که باعث میشود تا افراد با سحرخیزی مشکل داشته باشند؛ نداشتن خواب کافیست. با زودتر خوابیدن، بیدار شدن صبح برای شما چندین برابر آسانتر خواهد شد. سعی کنید تا دو ساعت قبل از خوابیدن چیزی نخورید، چرا که در غیر این صورت بدن شما درگیر هضم غذا خواهد بود و این امر باعث میشود تا در خواب شما اختلال ایجاد شود و زمان به خواب رفتن شما افزایش یابد. همچنین از قهوه استفاده نکنید زیرا کافئین موجود در قهوه باعث به وجود آمدن بیخوابی میشود.
6. بلافاصله از رختخواب دل بکنید: به محض بیداری از جا بلند شوید. به خودتان دروغ نگویید. اینکه مثلاً ده یا بیست دقیقه دیگر از جایم بلند خواهم شد، این کار نه تنها به شما کمکی نخواهد کرد بلکه دل کندن شما از رختخواب را سختتر خواهد کرد.
7. زنگ ساعت تان را تغییر دهید: هر چند روز یکبار صدای زنگ ساعت را تغییر دهید. چرا که هم صدای زنگ آزاردهنده میشود و هم بعد از مدتی زنگ ساعت دیگر نمیتواند شما را بیدار کند چون به آن عادت کرده اید. استفاده کردن از رادیو به جای زنگ ساعت هم بسیار متنوع است و هم ایجاد انگیزه در ترک تختخواب میکند. میتوانید از صدای طبیعت و آب و ... برای بیدار شدن استفاده کنید. بسیاری از گوشیهای موبایل دارای چنین امکاناتی هستند و صداهای آرامبخش و الهام گرفته از طبیعت برای بیداری صبح دارند و از صدای کم شروع میکنند و آرام آرام صدای زنگ آنها افزایش مییابد. در صورتی که از گوشی موبایل برای بیدار شدن استفاده میکنید حتماً آن را در حالت پرواز قرار دهید تا از شرّ آثار سوء امواج موبایل در امان باشید و همچنین گوشی را در محلی دورتر از محل خوابتان قرار دهید تا برای خاموش کردنش مجبور به ترک رختخواب شوید و خواب از سرتان بپرد.
8. روزهای تعطیل نیز سحرخیز باشید: بدن شما تلاش میکند هر روز خودش را با شرایط جدید وفق بدهد و درست زمانی که میخواهد این الگو تبدیل به بخشی از روال عادی بدن شود، همه چیز خراب میشود و سختی سحرخیزی همیشه گریبان گیر شما میماند.
9. برای خودتان انگیزه ایجاد کنید: مثلا روش درست کردن یک صبحانه خوب را یاد بگیرید و به خودتان قول یک صبحانه خوب بدهید. هیچ چیز به اندازهی انگیزه داشتن نمیتواند به شما انرژی کافی برای سحرخیزی بدهد.
ساعت خوابیدن و بیدار شدن افراد موفق جهان
نام |
سمت |
ساعت خواب |
ساعت بیداری |
تیم کوک |
مدیر عامل اپل |
9:30 شب |
4:30 صبح |
ریچارد برانسون |
موسس گروه ویرجین |
12 شب |
5-6 صبح |
بیل گیتس |
مؤسس مایکروسافت |
12 شب |
7 صبح |
آریانا هافینگتون |
مؤسس هافینگتون پست |
10 شب |
5 صبح |
جک دورسی |
مؤسس توئیتر |
10:30شب |
5:30 صبح |
تیم آرمسترانگ |
مدیر عامل AOL |
11 شب |
5 صبح |
ماریسا میر |
مدیر عامل یاهو |
12شب |
4-6 صبح |
هلنا موریسی |
مدیر عامل گروه نیوتن |
11شب |
5 صبح |
جف بزوس |
مدیر عامل آمازون |
10 شب |
5 صبح |
الون ماسک |
مدیر عامل تسلا موتور |
1 نیمه شب |
7 صبح |
جین آن گادیا |
مدیر عامل ویرجین مانی |
10:30 شب |
6:20 صبح |
تمرین عملی:
از همین امروز شروع کنید و با رعایت این 9 مورد زمان خوابیدن خود را متحوّل کنید. فقط کافیست یک هفته استمرار بورزید. به طور حتم بعد از یک هفته نتایج شگرفی در روحیه و نشاط فردی خود احساس خواهید کرد.
برگرفته از کتاب لطفا جلوی موفقیت خود را نگیرید نوشته: مهندس امیر بهادر بهاری
هیچ چیز دردآورتر از اضطراب ناشی از اهمال کاری نیست. حتماً برای شما هم پیش آمده با وجودی که ضرورت انجام کاری را میدانید و میل به انجامش دارید ولی با این حال انجامش را به تعویق میاندازید و وقت را هدر میدهید. گویی نیرویی مانع شروع فعالیت شما میشود. با خود میگویید: «میدانم که باید فلان کار را انجام دهم ولی باشد برای بعد» و کمتر روزی وجود دارد که در آن اهمالکاری نکنید. به تعویق انداختن کارها بلایی است که به صورت دائم یا موقت گریبانگیر هر شخص میشود.
تنبلی چیست؟
تنبلي يعني به آينده موکول کردن کارهايي که تصميم به انجام آنها در زمان مشخصي گرفتهايم يا فراموش کردن اهدافی که به دليل نداشتن تلاش کافي به آنها نرسيدهايم. تنبلي يکي از عادتهاي ناپسند است که افراد به خاطر لذت راحتطلبي به آن دچار ميشوند. شاید بتوان گفت کم و بیش 95 درصد مردم به این عارضه مبتلا هستند.
چند نمونه از اهمالکاری و تنبلی متداول
1. به تعویق انداختن نماز اول وقت
2. درس نخواندن تا شب امتحان
3. اصرار به ادامه دادن روابطی که نابسامان شده مانند مجرد یا متأهل ماندن فقط به این امید که شاید اوضاع بهتر شود.
4. ادامه دادن به شغلی که امکانی برای رشد و پیشرفت ندارد.
5. بیتوجهی به اعتیادهایی از قبیل الکل، سیگار، قرصهای آرامبخش و مواد مخدر و ...
6. به تعویق انداختن رژیم غذایی و ورزش که بارها و بارها برای فردا برنامهریزی میکنیم که فردا شروع خواهم کرد و فردا هرگز نخواهد آمد.
7. عقب انداختن کارهای خیلی دشوار یا خیلی سهل مانند مرتب کردن قفسه ها یا نظافت اتاق و ...
8. به تعویق انداختن تعمیر و سرویس وسایل خانه، ماشین و ...
9. به تعویق انداختن کارها به بهانه خستگی یا خواب.
عوارض تنبلی
1. کاهش اعتماد به نفس: وقتی هر کاری را در آخرین لحظه با نهایت استرس انجام میدهید یا نیمهکاره رها میکنید؛ حسی از ناتوانی و یأس وجود شما را فرا میگیرد. چیزی در درون شما میگوید که تو نتوانستی فلان کار را تمام کنی و یا تو ضعیف و ناتوانی، چون به سختی آن کار را به اتمام رساندی. بنابراین نمیتوانی از پس کارهای سختتر بربیایی و این احساس باعث تضعیف روحیه و اعتماد به نفس در شما میشود.
2. از بین رفتن بازدهی: هنگامی که کاری را در آخرین زمان ممکن انجام میدهید علاوه بر اینکه موج زیادی از استرس را تحمل کردهاید؛ دیگر نمیتوانید با لذت آن وظیفه را انجام دهید و بالاجبار و به ناچار خود را مجبور به انجام کار میکنید و قطعاً از کیفیت و بازدهی کار به شدّت کاسته خواهد شد.
3. از بین رفتن اهداف: به تعویق انداختن کارها باعث میشود نتوانید اهداف خود را در زمان مقرر محقق کنید، در نتیجه باور خود را برای رسیدن به اهداف بالاتر از دست میدهید و نبود باور جهت تحقق اهداف، بزرگترین مانع برای رسیدن به اهداف میباشد.
4. از دست دادن فرصتها: در زندگی همهی ما فرصتهای کوچک و بزرگی برای رشد و پیشرفت به وجود میآید که در صورت تعلل، به راحتی از دست میروند. مانند فروش رفتن اتومبیل مورد علاقه شما، اجاره رفتن مغازه ای که می خواستید اجاره کنید، اتمام مهلت استخدام یا کنکور و ...
علل تنبلی
1. نداشتن هدف: داشتن هدف به شما انرژی و انگیزهی بسیار زیادی برای تلاش و فعالیت مستمر و جنگیدن با سختیها و انجام کارهای سخت میدهد. بیهدفی یکی از بزرگترین علل تنبلی و اهمالکاریست.
2. لذتجویی: بعضي افراد با اين تفکرات اشتباه که حال را بايد غنيمت شمرد و از آن لذت برد به انجام کارهاي ديگر تمايلي ندارند. لذت در خوشگذرانی، رکود، عدم قبول مسئولیت و تنبلی است. مغز انسان بسیار لذت جوست و شما را به سمت تنبلی هدایت خواهد کرد مگر اینکه لذت بزرگتری بیابید تا برای رسیدن به آن شما را هدایت کند.
3. کمال گرایی: افراد کمالگرا به دلیل اینکه دوست دارند هر کاری را به بهترین شکل ممکن و بینقص انجام دهند از انجام کارهایی که فکر میکنند ممکن است در انجام آن ضعفهایی داشته باشند، سر باز میزنند.
4. کوچک و بزرگنمایی کارها: درشت نمايي و ريزنمايي کارها هم باعث تنبلي در انجام کارها ميشود. بعضي افراد انجام بعضي کارها را در ذهنشان آن قدر بزرگ ميکنند که از مواجهه شدن با آن ترس دارند و گاهي هم بعضي کارها را آن قدر کم اهميت و ساده ميبينند که مدام زمان انجام آن را به تعویق مياندازند.
5. بیماریهای جسمی: گاهی کمکاری و تنبلی ناشی از بیماریهای جسمی از قبیل دیابت، کمکاری تیروئید و مخصوصاً کمخونی مزمن میباشد. بیماریهایی از این دست باعث تحلیل انرژی و یا ایجاد خستگی می شوند و ناخواسته رفتارهایی توام با تنبلی ایجاد می کنند.
6. تربیت والدین: متأسفانه بعضی از پدر و مادرها با رفتارشان فرزندانشان را تنبل بار میآوردند. والدینی که هیچگونه وظیفه و مسئولیتی را به آنها واگذار نمیکنند، ناخودآگاه فرزندانشان را تنبل و تنپرور بار میآورند و چنان امکانات رفاهی برایشان مهیا میکنند که آنها را تشویق به تنبلی میکنند.
7. کمبود اعتماد به نفس: کمبود اعتماد به نفس مانع از انجام فعالیت و تلاش در کارهاست و باعث کمتحرکی و بیمیلی به انجام کار و فعالیت میشود. چرا که فرد احتمال شکست و نقص در کار را بالا میبیند؛ بنابراین برای تحمل نکردن ناملایمات ناشی از شکست و سرزنش دیگران، تمایلی به تلاش از خود نشان نمیدهد.
8. ویژگی اجتماعی: متأسفانه تنبلی اجتماعی یکی از مهمترین ویژگیهای رفتاری ناپسند ایرانیان است. معضلاتی از قبیل آمار بالای مشاهده تلویزیون به جای کتاب خوانی، تمایل زیاد به استخدام در دستگاههای دولتی و عدم تمایل برای کسب مهارت و تخصص و کارآفرینی، عدم تمایل به درس خواندن در مدارس و دانشگاهها، عدم تمایل به انجام وظایف کارمندان در ادارات و از همه بدتر وجود تعطیلیهای بیدلیل و فراوان سالانه و پدیدهای به نام بین التعطیلی چنان که رئیس مرکز اطلاعرسانی و روابط عمومی آموزش و پرورش طی مصاحبهای اعلام کرد هر روز تعطیلی مدارس، برای کشور ۱۲۰ میلیارد تومان ضرر به دنبال دارد. متأسفانه باید گفت بر اساس برخی آمار، شیوع تنبلی در ایران بعد از برخی از کشورهای آفریقایی و عراق بیشتر از حد رایج و مطلوب در جهان است.
9. فرار از فعالیتهای ناخوشایند: فرار از فعالیتهای ناخوشایند و سخت، خصلتی است که منتهی به تنبلی خواهد شد. طفره رفتن از روبهرو شدن با شخصی خاص یا برجسته و یا ماندن در انتظار فرصت مناسب، نمونه بارز فرار از فعالیت ناخوشایند میباشد.
10. جلب احساس دلسوزی، همدردی و ترحم دیگران: در کمال تاسف تمایل به جلب حس ترحم و دلسوزی دیگران گاهی موجب جذب شکست و ناکامی به صورت ناخودآگاه میشود.
آدمها تنبل نیستند فقط هدفهای ضعیفی دارند.
"برایان تریسی"
راههای مقابله با تنبلی
1. تعیین هدف: شاید مهمترین کاری که بتوانید در راه مقابله با تنبلی انجام دهید تعیین اهدافی باشند که به اندازهی کافی انگیزه بخش باشند. اهدافی که به شما شور و انرژی فعالیت و مبارزه با سختیها و مشکلات را بدهند و شما را مصمّم به تلاش بیشتر کنند.
2. ورزش: بیشک ورزش در راستای حذف تنبلی بسیار مؤثّر خواهد بود.ورزش به شما کمک میکند تا از حالت سستی و رخوت خارج شوید و روحیهی جنگجویی و مبارزه با مشکلات در شما به وجود بیاید.
3. حذف باید: به جاي استفاده از واژه «بايد» براي انجام کارها، سعي کنيد مزاياي ملموس و منطقي آن کار را در ذهن خود برجسته کنيد. ذهن ناخودآگاه شما، از حس تحکم و اجبار بيزار است.
4. جایزه: برای انجام هر کار کوچک و بزرگی به خودتان جایزه بدهید و حتماً به قول و پاداشی که به خود دادهاید عمل کنید. به عنوان مثال برای انجام کارهای کوچکی چون مرتب کردن و نظافت خانه به خودتان یک فنجان قهوه داغ جایزه بدهید. با ادامهی این روند، مکانیسم لذت و پاداش در هنگام انجام کارها در شما فعال میشود و میل به انجام کارها در درونتان به سرعت افزایش مییابد.
5. پرهیز از پرخوری: پرخوری شما را سنگین و کند میکند و میل به انجام کارها و فعالیت را در شما کم میکند. حکیم دانشمند بوعلیسینا میفرمایند: هر چیزی کمش داروست، به اندازهاش غذاست و زیادش سم است.
6. قدم اول نصف راه است: قدم اول را قاطع و محکم بردارید. بیشک قدم اول نیمی از راه است. کار را از هر جایی که احساس میکنید برایتان راحتتر است شروع کنید. وقتی درگیر کار شدید دیگر برایتان سخت است که آن را نیمهکاره رها کنید. مثل هل دادن ماشین که فقط لحظهی شروع آن دشوار است و پس از به حرکت در آمدن با فشار خیلی کمتری ماشین به حرکت خود ادامه میدهد.
7. تعیین محدودهی زمانی: برای انجام هر کاری یک محدودهی زمانی مشخص کنید و به آن متعهد باشید. با این کار از شرّ وسوسههای امروز و فردا کردن خلاص میشوید و هر چه سریعتر آن کار را به انجام میرسانید. همچنین به یاد داشته باشید زمانی که برای انجام هر کاری تعیین می کنید؛ واقع بینانه باشد و برای به اتمام رساندن کارها عجله نکنید تا با طولانی شدن کار حس سرخوردگی و نومیدی در شما ایجاد نشود.
8. حذف افکار منفی: در قدم اول خود را متعهد به یک رژیم فکری کنید تا از شرّ افکار منفی خلاص شوید. هنگام شروع کار، افکاری از قبیل: نمیتوانی، نمیشود، در نهایت اگر هم موفّق شوم که چه، ارزشش را ندارد که اینقدر وقت و انرژی صرف کنم و ... گریبانگیر شما میشود. با فکر کردن به عواقب و دستاوردهای مثبت کار به جای افکار منفی در خود ایجاد شوق و رغبت نمایید. در ضمن مواظب باشید که بیش از حد توان از خودتان انتظار نداشته باشید و برنامهی روزانهتان را خیلی شلوغ نکنید. همیشه از روش آهسته و پیوسته استفاده کنید و صبورانه با پشتکار کارها را دنبال کنید.
9. کار تمام کنید: خودتان را متعهد کنید کاری را که شروع کردهاید حتماً به پایان برسانید. اگر خستهاید یا انرژی لازم را ندارید کمی استراحت کنید و دوباره ادامه دهید ولی به هیچ عنوان کار را نیمهکاره رها نکنید. زیرا باعث کاستن اعتماد به نفس و ایجاد حس شکست در شما میشود. با به پایان رساندن کار و دریافت جایزه؛ حسی از اعتماد به نفس و انرژی در شما به وجود میآید که باعث میشود کارهای بعدی را با قدرت بیشتری دنبال کنید. اگر حجم کار زیاد است آن را به قسمتهای کوچک تقسیم کنید و با صبر و پشتکار به پایان برسانید.
11. تمرکز: هیچ وقت چندین کار را با هم شروع نکنید. وقتی تمام حواس و انرژی خود را بر روی رسیدن به هدفی خاص متمرکز کنید بازدهی شما بالاتر رفته و احتمال اشتباه در شما کاهش مییابد و با سرعت بیشتری به نتیجهی مطلوب دست پیدا میکنید و این بار با کولهباری از حس موفّقیت، قدرت و اعتماد به نفس به سراغ هدف بعدی میروید.
11. به عواقب پشت گوش انداختن کارها فکر کنید: فکر کردن به عواقب تنبلی و پشت گوش انداختن کارها گرچه بار منفی دارد ولی میتواند ایجاد انگیزه برای شروع فعالیت در شما بکند. همهی ما با قانون شب امتحان آشنا هستیم. کاری را تا لحظهی آخر به تعویق میاندازیم و روز آخر با نهایت قدرت میخواهیم آن کار را به اتمام برسانیم ولی چرا؟ دلیلش این است که شب امتحان و یا به عبارتی لحظهی آخر، شکست و عواقب آن در ذهنمان تجسم میشود و بار منفی که به دنبال دارد در ذهن ما انگیزشی را برای به اتمام رساند کار ایجاد میکند. بنابراین به عواقب سستی و اهمال در کارهایتان فکر کنید و انگیزش ایجاد کنید. برای هر «حسش نیست» باید منتظر یک «ای بابا چرا این طوری شد» در آینده باشید.
12. شخصیت اجتماعی: اجازه ندهید تا دیگران شما را انسان تنبل و تنپروری بشناسند و شما را سرزنش کنند. سعی کنید دیگران شما را انسانی پرکار و فعال بدانند. ایجاد چنین شخصیتی در روابط اجتماعی باعث میشود که کمتر دچار تنبلی شوید، چرا که برای حفظ این تصویری که از خود در ذهن دیگران ساخته اید تلاش میکنید و فعالیت بیشتری خواهید داشت.
تمرین عملی:
دفترچه یا تلفن همراه خود را آماده کنید برای هر هفته لیستی از کارهای کوچک و بزرگی را که در این هفته میخواهید انجام دهید را یادداشت کنید و برای هر کدام یک زمان مشخص تعیین کنید. در هر لحظه از روز که کاری به ذهنتان میرسد بلافاصله اقدام به یادداشت آن کار کنید تا فراموش نکنید. چنانچه انجام کاری نیاز به صرف زمانی بیشتر از یک هفته را دارد؛ با درصد، میزان پیشرفت در آن کار را مشخص کنید. برای مثال تا پایان این هفته 25 درصد از نوشتن مقاله و یا تحقیق درسی را انجام میدهم.
برگرفته از کتاب لطفا جلوی موفقیت خود را نگیرید نوشته: مهندس امیر بهادر بهاری
اعتماد به نفس چیست؟
اعتماد به نفس نوعی اعتماد به تواناییها و افتخار کردن به خود میباشد. بیشتر مردم فکر میکنند که اعتماد به نفس یعنی ایمان و اعتقاد نسبت به موفّقیتهایی که در کارها به دست میآورند، ولی در واقع میزان اعتماد شما به خود و تواناییهای شما میزان اعتماد به نفس شما را مشخص میکند. اعتماد به نفس یعنی دیدن خود به عنوان فردی با کفایت و توانمند و منحصر به فرد. یعنی فردی که توانایی لازم برای تسلّط بر امور زندگی خود را داشته باشد. آیا شما نظر مساعدی نسبت به خود دارید؟ خود را چگونه انسانی میدانید؟ آیا به خود احترام میگذارید؟ اگر پاسخ شما مثبت است شما سطح خوبی از اعتماد به نفس در خود دارید. اطرافیانتان در مورد شما چه توصیفی دارند؟ آیا شما را انسانی سست و بیاراده میدانند یا قوی و بااراده؟ شما ممکن است در یک زمینه ضعف داشته باشید و در زمینهای دیگر به تواناییهای خود ایمان داشته باشید. پس قبل از هر کاری باید بدانید در کل در چه سطحی قرار دارید.
موانع رسیدن به اعتماد به نفس
موانع رسیدن به اعتماد به نفس بیشتر درونیاند تا بیرونی. موانع بیرونی شامل اطرافیان، محیط خانواده و اجتماع هستند. افرادی که به نوعی آیهی یأس میخوانند و انرژی منفی متصاعد میکنند یا تاوان شکستهایشان را از شما میگیرند و هر لحظه در گوش شما زمزمه میکنند که تو نمیتوانی و در حد توان تو نیست و ...
تغییر در این گونه افراد بسیار دشوار است و بهترین راه کم کردن ارتباط با این افراد و برقراری ارتباط با افراد موفّق و مثبتاندیش میباشد.
ولی موانع درونی که تأثیر بیشتری در اعتماد به نفس افراد دارند مربوط به باورها و طرز تفکر هر شخص میشود که کاملاً قابل تغییر و در حیطه اختیار خود شخص هستند.
راههای افزایش اعتماد با نفس
1. تصویر ذهنی: سعی کنید تصویر ذهنی خوبی از خودتان بسازید. به نکات مثبت خود فکر کنید. موفّقیتها و دستاوردهایی که تاکنون داشتهاید را به خود یادآوری کنید. با خودتان مهربان باشید و خود را با صفات مثبت و خوب تفسیر کنید. هر بار که باور منفی در خودتان یافتید فوراً با صدای بلند خصوصیتی مثبت از خود را به زبان بیاورید تا اثر این تصور را در خود کمرنگ کنید.
2. میزان عزت نفس را در خودتان افزایش دهید: چقدر برای خودتان ارزش قائل هستید. وقتی تنها هستید چه غذایی میخورید؟ در چه ظرفی غذا میخورید؟ چه لباسی میپوشید؟ آیا خود را لایق پوشیدن لباس تمیز و آراسته میدانید؟ آیا ظروف چینی شیک فقط برای مهمان است؟ غذای خوب چطور؟ خودتان را عزیز بدانید. وقتی خود شما برای خودتان ارزشی قائل نباشید چگونه انتظار دارید که دیگران برای شما ارزش قائل باشند. هرگز قدر و منزلت خودتان را در زمان تنهایی پایین نیاورید. شما لایق بهترینها هستید. پس:
• خودتان را از داشتن هیچ چیز محروم نکنید.
• با هر کسی رفت و آمد نکنید.
• هر غذایی را نخورید.
• هر لباسی را نپوشید.
• هر رفتاری را تحمل نکنید.
• هر کسی را دعوت نکنید.
• هر دعوتی را قبول نکنید.
3. ناکامیهای زندگی خود را بپذیرید: آگاهی و شناخت واقعیتها و محدودیتهای موجود در زندگی شما، میتواند تصویری واقعبینانه از شرایط به شما ارائه کند. شکستهای خود را مخفی نکنید آنها را هوشمندانه بپذیرید و از تجربیاتی که به دست آوردهاید به عنوان یک گنج و آموخته استفاده کنید.
4. مسئولیتپذیری: جاخالی ندهید اگر شرایط برای تجربه کردن هست، به دست بیاورید. اگر سختی هست، تحمل کنید و اگر دانشی لازم است بیاموزید. فرد با اعتماد به نفس، مسئولیتهای فردی و اجتماعی خود را با اطمینان میپذیرد و از هر گونه تنبلی و سستی دوری میکند.
5. افزایش اطلاعات: تا میتوانید در زمینههای مختلف شغلی، حرفهای و هر کار دیگری که در صدد انجام آن هستید اطلاعات به دست بیاورید. هر روز چیزی به آموختههای خود بیافزایید و بدانید که ضعف علمی و اطلاعاتی، یکی از بزرگترین عوامل تضعیف اعتماد به نفس میباشد.
6. ارتباط با خدا: ارتباط با خدا و توکل به او مهمترین عامل در افزایش اعتماد به نفس در هر فردی میباشد. اتکال به خدا، باعث بینیازی از غیر و استقلال در شخصیت شما میشود و باعث افزایش اعتماد به نفس در شما می شود. این ارتباط روحی نوعی حمایت از جانب پروردگار در شما ایجاد میکند که به تنهایی میتواند اعتماد به نفس را در شما تا حد بسیار زیادی افزایش دهد.
7. مقابله با ترس: دربارهی چیزهایی که از آنها میترسید فکر نکنید و بیدرنگ شروع به عمل کنید و به ترستان با قدرت حمله کنید. خواهید دید که مشکل خیلی کوچکتر از تصورتان بوده و ترستان به سرعت از بین خواهد رفت.
8. حذف جملات منفی: جملات و پرسشهایی که بیانگر بدشانسی و یا بیکفایتی شماست را به کلمات و جملات مثبت بدل کنید. هیچ وقت نگویید من شانس ندارم و یا چرا همیشه برای من این اتّفاق میافتدو ... همیشه از الفاظ مثبت در شروع هر کاری استفاده کنید و بدانید تکرار الفاظ مثبت، تصویر ذهنی شما را نسبت به خودتان بسیار مثبتتر خواهد کرد.
9. شکرگزار باشید: نعمتهایی که خدا به شما ارزانی داشته را ببینید و قدردان باشید. وجود روحیه شکرگزاری در ضمیر ناخودآگاه شما ایجاد حس موفّقیت میکند. چرا که حتماً دستاوردی دارید که خدا را برای داشتن آن سپاس میگوئید.
10. تجسم هدف: هر نتیجهای را که میخواهید به دست بیاورید تجسم کنید. این کار به شما کمک میکند تا همهی تلاش و انرژی خود را روی آن کار متمرکز کنید و تمرکز روی هر کاری نیروی شما را دو چندان میکند.
11. دست از سرزنش خود بردارید: غصهی گذشته را خوردن و دائماً به یاد اشتباهات بودن، میزان اعتماد به نفس شما را کاهش میدهد. خودتان را سرزنش نکنید افسوس خوردن باعث میشود که شما دیگر خودتان را باور نداشته باشید.
12. خودتان را با دیگران مقایسه نکنید: شرایط زندگی دیگران، میزان هوش، تحصیلات، سن و سال و ... در انسانها متفاوت است. هیچگاه خودتان را با دیگران مقایسه نکنید و بدانید شاید اگر آنها جای شما بودند به اندازهی شما موفّق نبودند. هر کسی در زمینهای موفّقتر است. همیشه خودتان را با گذشته تان مقایسه کنید و یا کسی که می خواهید بشوید.
یادتان نرود که در زندگی باید به "یک چیز" ایمان داشته باشید، به شجاعتتان، به سرنوشتتان، به زندگیتان و یا هر چیز دیگری...
"استیو جابز"
تمرین عملی:
لیستی از موفّقیتها و دستاوردهایی که تاکنون به دست آورده اید بنویسید. مهم نیست که چقدر کوچک یا بزرگ باشند. لیستی دیگر از تواناییهایی که خداوند در وجود شما قرار داده بنویسید. لیست را محدود نکنید با دقت هر نکته مثبتی که در وجود شماست را یادداشت کنید و چیزی را از قلم نیاندازید. این لیست را در کنار لیست اهداف خود قرار دهید و هر از چندگاهی آن را مطالعه کنید. شاید در انتها باور نکنید که چقدر نکات مثبت در شما وجود دارد که اطلاع از وجود این نکات مثبت در کنار هم میتواند به افزایش سطح اعتماد به نفس شما کمک کند.
برگرفته از کتاب لطفا جلوی موفقیت خود را نگیرید نوشته: مهندس امیر بهادر بهاری
به طور حتم شما هم مثل بسیاری از افراد برای انجام کارهای خود وقت کم میآورید و آرزو میکردید که ای کاش زمان بیشتری در اختیار داشتید. به شما پیشنهاد میکنم مدیریت زمان را بیاموزید. مدیریت زمان مهارتی است که به شما کمک میکند از زمان خود بهترین استفاده را ببرید. مجموعهای از راهکارها برای اختصاص زمان به مهمترین کارها و جلوگیری از هدر رفتن زمان را مدیریت زمان گویند. برای موفّقیت در زمینهی کار و زندگی استفادهی مؤثّر و مفید از زمان امری واجب و اجتنابناپذیر است. وقت طلاست و زندگی بزرگترین سرمایهی ماست. طبق تحقیقات، هر انسان معمولی فقط بین 30 تا 40 درصد از وقت و فرصت خود را استفاده میکند و 60 تا 70 درصد از زندگی خود را تلف میکند. قسمت عمدهای از بزرگترین سرمایهی انسانها به هدر میرود به این دلیل که مردم در زندگیشان اهداف مشخص و برنامهریزی و اولویتبندی ندارند. پس توجه داشته باشید تنها زمانی میتوانید در مدیریت زمان موفّق باشید که اهداف خود را مشخص کرده باشید. آنچه باعث شد آنتونی رابینز در طی کمتر از 5 سال به همهی آرزوهای خود دست یابد هدفگذاری و رویاپردازی بود. او در سن 22 سالگی در یک آپارتمان 45 متری و در فقر کامل زندگی میکرد، به گفتهی خودش ظرفهایش را در وان حمام میشست و وزنش بالای 120 کیلو بود و زندگی مجردی و فقیرانهای داشت. ولی او با یک هدفگذاری جاهطلبانه و قابل حصول، صاحب ویلایی زیبا در ساحل دریا و نزدیک جنگل، همسری زیبا و شایسته، سلامتی و وزن ایدهآل، اتومبیل گران قیمت، قدرت و محبوبیت شد. پس قبل از مطالعه این فصل و انجام تمرینات حتماً اهداف خود را به طور کامل و مشخص تعیین کرده و نوشته، سپس این فصل را مطالعه کنید و تمرینات مربوط به مدیریت زمان را انجام دهید. تجربه نشان داده که هرچه تلاش بیشتری برای برنامهریزی بکنیم در هنگام عمل، زمان کمتری مورد نیاز است و در نهایت زمان ذخیره می شود.
"هر دقیقه زمانی که ما صرف برنامهریزی میکنیم در هنگام عمل 10 دقیقه زمان صرفهجویی خواهد شد."
(برایان تریسی)
برنامهریزی روزانه 10 تا 12 دقیقه بیشتر وقت شما را نخواهد گرفت. مهمترین اصل در برنامهریزی نوشتن برنامه است و بهترین زمان برای نوشتن برنامهی هر روز، شبِ قبل آن روز میباشد. قبل از اینکه به خواب بروید مطمئن شوید که برای روز بعد آمادهاید و وقتی که بیدار میشوید دقت کنید چه کارهایی را میخواهید انجام بدهید.
"برنامهریزی آوردن زمان آینده به حال است تا بتوانید همین الان کاری برای آن انجام دهید."
(آلن لاکین)
چرا باید برنامه را بنویسیم؟
• با نوشتن برنامه، اشراف کامل به کارهای در دست اقدام دارید و دقیقاً میدانید که با چه حجمی از کار روبرو هستید.
• با نوشتن برنامه، دیگر محال است که چیزی را فراموش کنید.
• هنگام نوشتن با اولویتبندی که انجام میدهید مشخص میکنید که کدام کارها باید اول انجام شود.
• وقتی از شب قبل برنامه را نوشتید، ضمیر ناخودآگاه شما هنگامی که در خواب هستید کارهای روزانه شما را در ذهن شما شبیهسازی میکند و باعث میشود که تحریکات درونی و روانی برای انجام کارها در شما ایجاد شود.
• نوشتن برنامه باعث کم شدن بار روی حافظه شماست.
• با نوشتن، اصرار و پافشاری بیشتری برای انجام کارها و خالی کردن لیست نوشته شده خواهید داشت.
• تواناییهای شما را در امکان یا عدم امکان انجام کارهای مختلف نشان خواهد داد.
"وارد عمل شدن بدون برنامهریزی علت همهی شکستهاست."
(آلکس مک کنزی)
اولویتبندی کارها
ما در طول روز کارهای زیادی را انجام میدهیم که هر کدام برای ما اهمیّت گوناگونی دارند، بعضی از این کارها ما را به اهدافمان نزدیکتر میکنند و بعضی دیگر از درجه اهمیّت کمتری برخوردارند و بعضی دیگر شاید فقط اتلاف وقت باشند. وقتیاهدافتان را دقیق مشخص کرده باشید میتوانید کارهای روزمره خودتان را از لحاظ اهمیّت و اولویت، درجهبندی کنید و بیشتر وقت خود را صرف کارهایی بکنید که شما را به اهدافتان نزدیکتر میکنند. برای همین میتوانید فعالیّتهای خود را به چهار دسته تقسیم کنید: A B C D
A کارهای مهم و اضطراری
این دسته از کارها هم بسیار مهم هستند و هم باید در اسرع وقت انجام شوند. برای مثال واریز مبلغ چک در آخرین روز و یا تغییر ناگهانی تاریخ امتحان و ... که همگی نیازمند یک اقدام سریع و دارای اهمیّت خاصی میباشند.
B کارهای مهم و غیراضطراری
کارهایی جزء این گروه هستند که با وجودی که محدودیت زمانی ندارند ولی شما را برای رسیدن به اهدافتان یاری میکنند و از اهمیّت بالایی برخوردارند. مجبور نیستیم این کارها را همین الان انجام دهیم ولی باید در لیست نوشته و انجام شوند. این کارها باید فقط توسط خود شما انجام شوند مثل شرکت در کلاس درس، مطالعه، یادگیر
C کارهای غیر مهم و اضطرار
این گونه کارها نه تنها مهم نیستند و شما را در راه رسیدن به اهدافتان یاری نمیکنند بلکه مانع کارهایی میشوند که شما را به اهدافتان نزدیک میکنند و در شما ایجاد اضطراب میکنند. مثلاً دوست یا همسر شما به شما زنگ میزند که همین الان با هم به سینما یا خرید برویم و ...
D غیر مهم و غیراضطراری
کارهایی در این گروه قرار میگیرند که نه مهم هستند و نه محدودیت زمانی دارند که انجام دادن یا ندادن آنها چه حالا چه بعداً هیچ سودی به حال شما ندارند و بیشتر جنبهی تفریح و وقتگذرانی دارند. مثل دیدن سریال و ...
وقتی لیست خود را کامل کردید؛ کنار هر کار با گذاشتن یک علامت آن را در دستهبندی مورد نظر قرار دهید و پس از انجام کار روی آن خط بکشید. میتوانید برای نوشتن لیست و برنامه از گوشی موبایل و یا تبلت و نرمافزارهای مخصوص به این کار که بسیار عالی طراحی شدهاند استفاده کنید.
"نخستین قانون موفّقیت تمرکز است. یعنی همهی نیروهای خود را روی یک نقطه متمرکز کنید و مستقیماً به سراغ همان نقطه بروید و به چپ و راست منحرف نشوید."
(ویلیام ماتئوس)
کارها را واگذار کنید
با واگذار کردن کارهای کماهمیّت به دیگران وقت خود را برای انجام کارهای مهم باز کنید.
"اگر کسی میتواند کار شما را تا 70 درصد کیفیت کار شما انجام دهدکار را به او واگذار کنید."
(برایان تریسی)
عوامل اتلاف زمان
مهمترین رکن در مبحث مدیریت زمان شناسایی عوامل اتلاف زمان است چرا که زمان بسیار زیادی در زندگی روزمره تلف میشود و در واقع صرف هیچ کاری نمیشود و یا تمرکز شما را برای انجام بقیه کارها کم میکنند. با شناخت و حذف این عوامل میتوان زمان بسیار زیادی در طول روز برای انجام کارهای مهم به دست آورد. برخی از سارقین زمان عبارتند از:
• تلفن و موبایل
• مهمانهای ناخوانده
• تلویزیون و رادیو و ...
• صحبتها و مکالمات کم اهمیّت
• مطالعه مطالب کم اهمیّت و غیرضروری
• اینترنت گردی بیهدف از قبیل تلگرام، فیسبوک و اینستاگرام و ...
• نداشتن توانایی نه گفتن در برابر خواستههای نابجا
• عادت به این دست و آن دست کردن
• عدم داشتن توانایی تمرکز روی کارها
• نداشتن نظم عمومی در زندگی از قبیل گم کردن وسایل و ...
• عدم داشتن مهارت در کارها که به دوبارهکاری ختم میشود.
• عدم واگذاری کارها به دیگران
با شناسایی و حذف این عوامل به خودی خود، وقت بسیار زیادی برای انجام کارهای مهم و مفید ایجاد خواهید کرد.
یک نکته: حتماً در برنامهریزیهای روزانه و هفتگی خود زمانی را برای تفریح و استراحت و ورزش قرار دهید. به خاطر داشته باشید تفریحات ایجاد روحیهی شاد در شما میکنند و باعث میشوند با انرژی بیشتری به کارها بپردازید و در واقع باطریهای خودتان را شارژ کنید. میتوانید این زمان را به هر کاری که به آن علاقه دارید اختصاص دهید. فقط ببینید چه کاری در شما حس خوبی ایجاد میکند و شور و شعف را در شما بر می انگیزاند. تماشای تلویزیون، کوهنوردی، مسافرت، گردش با خانواده و ...
تمرین عملی:
همین الان یک لیست تهیه کنید و در آن کارهایی را که فردا باید انجام دهید را یادداشت نمایید. لیست، جایی دم دستتان باشد تا هر لحظه که کاری به ذهنتان رسید آن را بلافاصله یادداشت کنید، برای انجام این کار میتوانید از گوشی موبایل و نرمافزارهای مخصوص به این کار استفاده نمایید تا همیشه و هر لحظه به آن دسترسی داشته باشید. سپس برای هر کاری اولویت موردنظر را مشخص کنید. فردا صبح زمانی که شروع به انجام کارها می کنید از گزینه A شروع کرده و سپس B و به همین ترتیب. هر کاری که انجام شد روی آن خط بکشید و در نهایت هر شب عمل خود را مورد ارزیابی قرار دهید تا نقاط ضعف و قوت خود را بشناسید.
برگرفته از کتاب لطفا جلوی موفقیت خود را نگیرید نوشته: مهندس امیر بهادر بهاری
تالاسمی نوعی کم خونی ارثی و ژنتیکی است که به خاطر مشکل در شکل گیری زنجیره های پروتئینی هموگلوبین (ماده اصلی داخل سلولهای قرمز خون) ایجاد می شود.
در کل دو نوع تالاسمی وجود دارد:
علت تالاسمی چیست؟
کودکی که ژن معیوب را از هر دو والدین خود به ارث ببرد، به تالاسمی ماژور مبتلا میشود و سلول های قرمز خون کوچک و ظریف می شوند و بهآسانی درهم می شکنند، که منجر به کم خونی شدید می شود.
اگر ژن معیوب فقط از یکی از والدین به ارث برسد ، نتیجه ی آن تالاسمی مینور خواهد بود و سلول های قرمز نیز اندکی کوچک تر از حالت عادی خواهند بود.
علائم تالاسمی را بدانید:
علائم تالاسمی در کودکان، از نوازادی دیده میشود و کاملا مشابه کم خونی عادی است.
1. رنگ پریدگی پوست
2. خستگی مزمن
3. تنگی نفس
اگر کودک شما علائم کم خونی را دارد، لازم است حتما به پزشک مراجعه کنید.
درمان تالاسمی چیست؟
تالاسمی مینور نیازی به درمان ندارد و با خوردن مواد مغذی میتوان این کم خونی را جبران کرد.
درمان تالاسمی ماژور نیز بدین صورت است که از چند ماهگی به نوزاد ماهیانه خون تزریق میشود. این تزریق خون مداوم قلب و کبد و سایر اعضای داخلی را مملوء از آهن میکند و موجب آسیب این اعضا میشود. البته این مشکل را میتوان با تزریق منظم "دسفریوکسامین" رفع کرد.
چگونه میتوان از تالاسمی پیشگیری کرد؟
اگر مشکوک به ابتلا به تالاسمی (ماژور یا مینور) هستید و قصد دارید فرزندی داشته باشید، لازم است به مراکز تخصصی مراجعه کرده و آزمایش دهید. مشاوره ژنتیکی داشته باشید تا از داشتن کودک مبتلا به تالاسمی جلوگیری کنید.
عوارض تالاسمی ماژور
انباشتگی آهن اغلب موجب صدمه به غدد درون ریز شده و باعث اختلال کار هیپوفیز، هیپوگنادیسم، دیابت، کم کاری تیروئید و پاراتیروئید میشود. یکی از شایع ترین عوارض دیده شده در بیماران مبتلا به تالاسمی کم کاری تیروئید می باشد.
آینده ی کودکان مبتلا به تالاسمی
کودکان مبتلا به تالاسمی ماژور در صورتی که تزریق خون و دسفریوکسامین به طور منظم بهآنها انجام شود، چشم انداز خوبی برای رشد و تکامل عادی دارند و بسیاری از آنها تا میانسالی ادامه حیات می دهند.
غذا تامین کننده انرژی بدن است و احساس سلامت و سرحالی را به شما می دهد.عموما وقتی فرد با یک بیماری جدی مثل سرطان روبروست، آخرین چیزی که به ذهنش خطور می کند داشتن یک رژیم غذایی مناسب است. در حالی که غذا تاثیر مستقیم بر سلامتی دارد و به نوعی دارو محسوب می شود.
در این مقاله چند ماده غذایی که بهترین غذا برای بیماران سرطانی است، را معرفی میکنیم.
گوجه فرنگی و فرآورده های آن
گوجه فرنگی و فراورده های آن مانند رب و سس گوجه فرنگی سرشار از ویتامین C است و مناسب ترین غذا برای بیماران سرطانی می باشد. البته بعد از شیمی درمانی برای اکثر بیماران مزه غذاها خوشایند نیست. بهترین کار این است که گوجه های خرد شده را در قابلمه ای به آرامی و بدون هیچ ادویه ای پخته و بعد از آن که قوام گرفت، پوست گوجه ها را جدا کنید. در نهایت کمی نمک، روغن زیتون و میزان کمی زردچوبه اضافه نمایید. افرادی که زخم دهان یا گلو دارند بهتر است از خوردن گوجه فرنگی خودداری کنند.
ماهی های چرب
ماهی هایی مثل تن ( منظور قوطی نیست بلکه ماهی به نام تن است که از آن تن ماهی تهیه می شود)، سالمون و ساردین ماهیانی هستند که میزان چربی ماهی یا همان امگا ۳ در آن ها زیاد است.پروتئین ماهی منبع تغزیه فوق العاده و ضد خستگی برای بیماران سرطانی است. امگا3 و ویتامین B12 موجود در ماهی باعث تقویت و ایجاد سلول های قرمز خون و ویتامین D سلامت استخوان ها را تضمین می کند. مصرف این ماهی ها حداقل 3بار در هفته بسیار عالی است.
دانه های روغنی
در بیماران سرطانی معمولا اشتها کم است، به همین دلیل نمی توانند غذا به اندازه کافی بخورند. انرژی و قوت چندانی ندارند و زود خسته می شوند. آجیل سرشار از انواع ویتامین ها، مواد معدنی و اسیدهای چرب مفید است که می تواند شامل دانه های تخمه های کدو، آفتاب گردان، هندوانه، پسته، بادام هندی، گردو و فندق باشد.
اگر خوردن این دانه ها برای شخص مشکل است می توانید یک قاشق غذاخوری کره فندق به او بدهید.
محصولات لبنی
کلسیم، ویتامین D و پروتئین موجود در لبنیات باعث سلامت استخوان ها در بیمار سرطانی می شود. پس به این گروه از مواد غذایی هم باید توجه ویژه ای شود. شیر و ماست باعث افزایش باکتری های مفید و از بین رفتن باکتری های مضر دستگاه گوارش می شود. با توجه به ضعیف شدن سیستم ایمنی با انجام شیمی درمانی، این دو ماده در تقویت قوای بدن و برگشت سلامت نقش موثری دارد. در صورتی که فرد گیاه خوار است یا مزه آن ها را دوست ندارد می توانید از آب پرتقال و شیر غنی شده با ویتامین D و کلسیم استفاده کنید. شیرسویا هم جایگزین خوبی است.
گوشت پرندگان
گوشت جوجه، سینه مرغ و بوقلمون ، بلدرچین از منابع خوب پروتئین حیوانی و کم چرب است. این گوشت ها ساده و هضم آن ها چه به صورت پخته چه کبابی برای شخص راحت است. بیماران سرطانی معمولا به دلیل شیمی درمانی و داروهایی که استفاده می کنند معده حساسی دارند. از گوشت قرمز که باعث التهاب می شود و هضم آن سنگین است به هیچ وجه استفاده نکنید.
سبزیجات
سبزیجات سبزبرگ بخصوص آن هایی که برگ های بزرگ تری دارند مثل اسفناج، کاهو، شاهی حاوی مقدار زیادی کلسیم و آهن است. آهن باعث تقویت گلبول های قرمز و کلسیم باعث قوی شدن استخوان ها می شود. منیزیم نیز یکی از مواد ضروری است که باید به بدن بیمار مبتلا به سرطان برسد.
حبوبات
حبوبات منبع خوبی برای پروتئین محسوب می شود از بهترین غذاها برای بیماران سرطانی می باشد. به همین دلیل باید در رژیم غذایی بیماران سرطانی به منظور جلوگیری از خستگی گنجانده شود. برای مصرف نیز آن ها را از شب قبل خیسانده و آب آن را دور بریزید و با کمی نمک بگذارید به خوبی بپزد.
مشاهده هر کدام از علائم زیر می تواند نشانه ای از ضعف بینایی در کودک شما باشد، بنا براین چنانچه هرکدام از این علائم را در فرزند خود مشاهده کردید با مراجعه به متخصص چشم پزشک از خطرات جدی که چشمان کودک شما را تهدید می کند پیشگیری کنید.
ـ یکی از نشانه های ضعف بینایی در کودکان، نزدیک کردن اجسام به چشمان برای دیدن آنها است.
ـ بی توجهی به اشیا و بی علاقه گی به دیدن آنها می تواند یکی از نشانه های اختلال در بینایی کودکان تلقی شود.
ـ عدم تمایل کودک به برقراری ارتباط چشم در چشم با دیگران می تواند از نشانه های اختلال شدید در بینایی کودک باشد.
ـ در صورتی که کودک برای دیدن اجسام فاصله خود را با آنها کاهش می دهد یا برای دیدن خم می شود می تواند هشداری برای وجود ضعف در بینایی باشد.
ـ در صورتی که کودک شما برای دیدن اجسام سر خود را کج می کند و این عادت مداوم اوست می توان این علامت را نشانه ضعف در بینایی تلقی کرد.
ـ علاقه در نوزادان و نونهالان به اجسام نورانی مثل لامپ می تواند نشانه ای از ضعف بینایی باشد.
ـ در صورتی که کودک شما به نور آفتاب یا لامپ حساسیت شدید نشان می دهد می تواند نشانه ای از اختلال در بینایی باشد.
ـ در صورتی که کودک در هنگام به بالا یا پایین یا به سمت چپ و راست یک جسم نگاه کند تا آن را ببیند می تواند نشانه ای ازاختلال در بینایی باشد.
ـ اگر کودک شما هنگام راه رفتن به اشیا برخورد می کند می تواند نشانه ای از ضعف در بینایی باشد.
شناخت صحیح از اختلالات شخصیتی و روانشناسی و انواع آن ها می تواند مهمترین کلید برای تنظیم چگونگی رفتار و واکنش با افراد دارای این اختلالات باشد. آگاهی به موقع از بروز این اختلالات می تواند تاثیر به سزایی در کنترل و درمان این اختلالات باشد.
اختلال شخصیت را می توان به شیوه زیر تعریف کرد: الگوی پایداری از رفتار که با شرایط فرهنگی مورد انتظار از فرد متفاوت است و شروع این رفتار غیر قابل انعطاف از اوایل بلوغ و نوجوانی آغاز و در طول زمان پایدار و به آسیب روحی فرد منجر میشود.
علت بروز اختلال شخصیت در افراد چیست؟
عده ای بروز اختلال شخصیت را تاثیرات بیولوژیکی یا ژنیتیکی و عده ای آن را ناشی از تجربیات اولیه ای که مانع رشد عادی الگوی فکری و رفتاری شده اند می دانند. با وجود اختلاف نظر بر سر عوامل بروز اختلال شخصیت این احتمال وجود دارد که علت شکل گیری اختلال شخصیت ترکیبی از عوامل ژنتیکی و متغیرهای محیطی باشد.
چطور می توان اختلال شخصیتی را تشخیص داد؟
تشخیص اختلال شخصیتی دارای نشانه های کلی است: الگوی رفتاری مزمن و فراگیر، تاثیر بر جنبه های مختلف زندگی فرد مانند روابط اجتماعی و کاری و...، پایداری در الگوهای رفتاری، بروز از اوایل نوجوانی و بلوغ، تاثیر بر افکار، هیجانات و کنترل امیال.
انواع اختلال شخصيت:
پارانویید یا بدبین: ویژگی اصلی این اختلال بی اعتمادی و وجود شک غیر منطقی و حساسیت بیش از اندازه به دیگران است.
اسکیزوئید یا منزوی: گوشه گیر، خجالتی، منزوی و در برقراری ارتباط با دیگران مشکل دارند و گاها سرد مزاج هستند.
وسواسي: در رفع نیازهای طبیعی خود سخت گیر هستند، دارای عادت خشک، کمال گرا و مردد هستند.
هیستریک یا نمایشی: افراد دارای این اختلال افرادی به دنبال جلب توجه، زود رنج، عاطل و باطل، به دنبال تشویق، فاقد استقلال شخصیتی و بلوغ فکری هستند.
افراد نارسیستیک یا خود شیفته: خواستار توجه دیگران هستند و خود را شایسته این توجه می دانند و دارای حس خود باوری بیش از اندازه و قدرت طلب هستند.
اجتنابی یا دوری گزین: وابسته و گوشه گیر و دارای اعتماد به نفس پایین، افراد دارای این اختلال ترس شدیدی از رد شدن توسط دیگران دارند.
وابسته: این افراد فاقد اطمینان، بی تفاوت، اهل قهر، بدخلق، سهل انگار و ترس از قبول مسئولیت، ناتوان در تصمیم گیری و پذیرای نظرا دیگران، دارای شخصیت استدلالی هستند.
آنتی سوشیال یا ضداجتماع: افراد دارای این اختلال افراد بی نظم، بی عاطفه، بی اهمیت نسبت به ارزش های اجتماع، خود پسند.
شخصیت بینابینی: افرادی هستند که ثبات شخصیتی ندارند، احساسات خود را در زمان مناسب بروز نمی دهند، اختلال هویتی دارند و دچار مازوخیسم یا خودآزاری هستندو ممکن است اقدام به خودکشی یا خود زنی کنند.
اوتیسم مجموعه ای از اختلالات عصبی- رفتاری است که بر تعاملات اجتماعی، رشد کلامی و مهارت های ارتباطی تاثیر می گذارد و آنها را تکراری و سخت می کند، گستردگی علائم این بیماری سبب شده تا نام این بیماری را اختلال طیف اوتیسم (ASD) نامگذاری کنند.
شدت این بیماری در افراد مبتلا متفاوت است. در برخی از مبتلایان ممکن است این بیماری تنها یک نقص ساده باشد وبرخی بیماران با ناتوانی شدید رو به رو هستند. مبتلایان به اوتیسم دارای اختلال ارتباطی هستند و قادر به درک احساسات سایرین نیستند و همینطور در ابراز احساسات خود با استفاده از کلمات و حالات رفتاری مشکل شدید دارند.
اگر کودک مبتلا به اوتیسم دارای درجه حساسیت بالا باشد ممکن است در مواجهه با صداها و بوها و یا دیدن مناظر عادی واکنشی غیر طبیعی نشان دهد یا دچار مشکل جدی شود. از اختلالات مبتلایان به اوتیسم می توان به حرکات بدنی تکراری و تقلیدی، وابستگی شدید به اشیا و واکنش غیر طبیعی به افراد، عدم توانایی در تطبیق با تغییرات، وجود اختلالات شناختی و در برخی موارد بی توجهی به افراد و اشیاء اشاره کرد. در برخی مبتلایان امکان بروز تشنج شدید بویژه در دوران بلوغ نیز وجود دارد.
برخی از مبتلایان به اوتیسم ممکن است علیرغم وجود اختلالات ارتباطی دارای مهارت های دیگری باشند مثل حفظ کردن مطالب، طراحی، ساخت موسیقی و ریاضیات و سایر علوم پیچیده.
شروع بیماری اوتیسم
بروز علائم این بیماری معمولا در سه سال اول زندگی رخ می دهد. برخی کودکان از بدو تولد با این بیماری روبه رو هستند و برخی دیگر از 18 تا36 ماهگی به یکباره با علائم اوتیسم مواجه می شوند. البته باید توجه داشت که علائم اوتیسم در برخی بیماران تا قبل از حضور در جامعه پنهان می ماند. شیوع بیماری اوتیسم در پسران چهار برابر بیشتر از دختران است و عوامل محیطی و اجتماعی تاثیری در ابتلا و پیشرفت این بیماری ندارند.
عوامل بروز بیماری اوتیسم
بروز بیماری اوتیسم به سابقه خانوادگی برمی گردد و عامل آن ترکیب خاصی از ژن ها در فرد مبتلا است. عواملی مثل سن بالای والدین، مصرف داروهای دیابت، چاقی مفرط و مصرف مسکن ها در دوره بارداری احتمال بروز بیماری اوتیسم را افزایش می دهد.
برخی از محققان بیماری اوتیسم را به دلیل یک اختلال متابولیک مادرزادی ناشی از نبود یک آنزیم و سرخجه و برخی دیگرآن را به دلیل وجود اختلالاتی در قسمت هایی از مغز می دانند که عهده دار تفسیر پیام های دریافتی از اندام های حسی و پردازش گفتار است می دانند. به هر حال علت دقیق بروز این بیماری مشخص نیست و شواهدی مبنی بر دخالت واکسیناسیون و یا تاثیر محیط روانی اطراف کودک در بروز بیماری اوتیسم وجود ندارد.
اوتیسم تنها یکی از اختلالات بیماری طیف اوتیسم است، سایر اختلالات ارتباطی شناخته شده در طیف بیماری اوتیسم عبارتند از:
اختلال درخودماندگی
در خود ماندگی، اختلال در برقراری اارتباط و تعاملات و بازی های تخیلی دراست که در کودکان زیر 3 سال بروز پیدا می کند.
سندرم اسپرگر (Asperger)
مبتلایان به این بیماری مانند کودکان مبتلا به اوتیسم در برقراری ارتباطات اجتماعی با مشکل رو به رو هستند اما مشکل زبانی ندارند و میانگین هوش بالاتری نسبت به کودکان نرمال دارند.
اختلال فراگیر رشد (PDD یا اوتیسم آتیپیک)
این اختلال یک دستهی عمومی و فراگیر برای کودکانی است که برخی از رفتارهای اوتیسمی را نشان میدهند، اما در سایر دستهها قرار نمیگیرند.
اختلال فروپاشی دوران کودکی
این اختلال بسیار نادر است و در آن کودکان تا دو سال اول زندگی خود زندگی نرمالی دارند و عد از آن بخش بسیار زیادی از مهارت های ارتباطی خود را از دست می دهند.
درمان بیماری اوتیسم
تا کنون درمان قطعی برای بیماری اوتیسم کشف نشدهه است اما با حمایت و افزایش آگاهی عمومی می توان علائم این بیماری را مدیریت کرد. همچنین با رعایت چند نکته در زمینه تغذیه می توان تا حدودی علائم این بیماری را مدیریت کرد.
نکاتی در رابطه با کاهش علائم در مبتلایان به طیف اوتیسم
1. استفاده از مکمل های منیزیم
کمبود منیزیم علائمی شبیه به الگوهای رفتاری کودکان اوتیسمی را به همراه دارد. بنابراین مصرف روزانه منیزیم سبب کاهش علائمی مانند: تردید، دندان قروچه، اضطراب، عدم توجه و تمرکز است.
2. استفاده از روغن ماهی
امگا3 سبب بالارفتن تعاملات اجتماعی در افراد مبتلا به اوتیسم و همچنین کاهش رفتارهای آشفته و بیش فعالانه می شود روغن ماهی در دسترس ترین ماده حاوی امگا3 است.
3. مصرف ملاتونین
ملاتوین آرام بخشی است که به رفع اختلال خواب در مبتلایان به اوتیسم کمک می کند و امکان افزایش مهارت های اجتماعی و ارتباطی را افزایش می دهد.
۴. مصرف خوراکی های حاوی مواد پروبیوتیک
حفظ سلامت روده ارتباط مستقیمی با کنترل علائم اوتیسم دارد. بهترین درمان برای مشکلات دستگاه گوارش و روده مصرف پروبیوتیک ها است. مواد حاوی پروبیوتیک ها سبب افرزایش باکتری های مفید در روده و کاهش عفونت در روده ها می شود. بهترین و در دسترسس ترین منبع برای پروبیوتیک مصرف ماست است.
5. حذف قند و گلوتن از رژیم غذایی
برخی از محققان حذف قند و گلوتن را درمانی برای بیماری اوتیسم می دانند و این احتمال را می دهند که با حذف این دو فتار اوتیستیک کاهش و به سوی رفتار طبیعی سوق پیدا کند.
۶. قرار نگرفتن در معرض باکتری و انگل
بسیاری از علائم اوتیسم در شرایطی که کودک در معرض باکتری ها قرار می گیرد ایجاد می شود، بنابراین محافظت ز کودکان در برابر باکتری ها و انگل های خطرناک در جلوگیری از پیشرفت اوتیسم تاثیر به سزایی دارد.
۷. مصرف ویتامین D
پایین بودن سطح ویتامین D در زنان باردار احتمال ابتلا به اوتیسم را در نوزادان افزایش می دهد و ممکن است منجر به بروز سندروم سوراخ شدن روده شود که از علائم بروز حالت بحرانی پیشرفت اوتیسم است.
8. مصرف ویتامین C
وجود ویتامین C در بدن، به افزایش کلاژن، فعالیت آنتیاکسیدانی، عملکرد شناختی و ترمیم سلولی و سلامت بدن کمک میکند و میتواند علائم و حساسیتهای افراد اوتیست را بهبود بخشیده و امکان ابتلا به بیماری اسکوروی را در این افراد کاهش دهد.
۹. استفاده از زردچوبه
زردچوبه، با خاصیت ضد التهابی و آنتی اکسیدانی خود میتواند به طرز قابل توجهی سلامت روده را افزایش داده و ورود مناسب ماده مغذی به بدن را تضمین کند و بسیاری از علائم اختلالات گوارشی را در مبتلایان به اوتیسم کاهش می دهد.
آخرین دیدگاه ها